Πέμπτη 17 Ιουλίου 2014

Κόκκινη κλωστή δεμένοι

Ανάμεσα στα μικρά τραπέζια με τους μικρούς ανθρώπους
 περνώντας μέσα από τις διαφωνίες τους
 κρατώντας στο χέρι όλα αυτά που δε πρόλαβα να πω 
 μήπως και εσύ θες να τα ακούσεις. 
 Να μου κάνεις τη χάρη να πιστέψω πως κάνεις δεν είναι μόνος
 αλλά όλοι είμαστε βαθιά μέσα μας μια κόκκινη κλωστή, δεμένοι ο ένας στο χέρι του άλλου.
 Kαι έχουμε το άχτι να κάνουμε παραμύθια τις ζωές μας, 
να τα λέμε στους μικρούς μας εαυτούς το βράδυ πριν τον ύπνο.
 Και έχουμε το άχτι να είμαστε μια κόκκινη κλωστή στο χέρι ενός άλλου όλο τον καιρό, 
με μόνο ρεπό τον Μάρτη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου